In mijn facebookgroep Overprikkeling begreep ik dat er mensen zijn die de dag al geprikkeld beginnen, omdat ze strijd hebben met hun kind(eren). Strijd om ze uit bed te krijgen, bij het aankleden, over het ontbijt, over welke kleding en schoenen…. Overal kunnen kinderen strijd van maken.

Wat kun je hier zelf aan doen? Hoe kun je dit minder maken? Kan het makkelijker?

Ik geef je een aantal tips uit de praktijk die ik meegemaakt heb bij het begeleiden van ouders en kinderen.

Strijd over het ontbijt

Wat voor jou een goed ontbijt is, is misschien anders dan wat goed is voor je kind. Sommige kinderen kunnen amper een hap door hun keel krijgen ’s ochtends, andere houden van een stevig ontbijt.

Een oplossing daarvoor is om je kind een (gezonde) keuze te geven. Laat ze kiezen tussen een licht ontbijt zoals havermoutpap met fruit, een steviger ontbijt zoals boterhammen met pindakaas of gebakken ei, pannenkoeken van haver- en kokosmeel, soep of groenten.  

Kinderen hebben normaal gesproken een goed gevoel over wat genoeg is voor ze. Laat ze daarom zelf bepalen wanneer het genoeg is. Liever 1 boterham per keer en dan bijmaken dan hun hele bord volstapelen en ze het gevoel geven dat ze dat allemaal op moeten eten.

Hou eens in de gaten hoeveel ze eten op een dag. Het kan heel goed zijn dat het eten in de ochtend moeilijk gaat en dat aan het eind van de dag een inhaalslag gemaakt wordt.

Als ze iets niet willen eten, omdat ze het niet lusten, probeer het dan eens te combineren met wat ze wel lekker vinden. Zoals appelmoes, appelstroop, zelfgemaakte pindasaus, tomatensaus of slasaus. Voor jou is dit misschien een gekke combinatie, maar voor een kind kan het verschil maken tussen wel of niet eten. Of laat ze eerst een stukje proberen van iets wat ze niet zo lekker vinden of denken niet te lusten en daarna verder eten van wat ze wel willen.

Dit werkt trouwens ook prima voor het avondeten. 😉

Strijd over kleding

Als je kind kleren aan wil trekken die jij totaal niet bij elkaar vindt passen, bedenk dan waarom je dit zo’n probleem vindt. Is het omdat je bang bent dat je kind voor gek staat of omdat je zelf bang bent om voor gek te staan. Of misschien past het niet bij de omstandigheden zoals het weer of wat je kind gaat doen die dag. Werk met dat gevoel.

Als je bang bent dat je kind voor gek zult staan en geplaagd of uitgelachen zal worden met de kledingcombinatie die het voor zichzelf heeft uitgekozen, praat hier dan over met hem of haar. Vertel eerlijk dat het je eigen gevoel is en leg dit niet op aan je kind. Misschien heb je het wel mis en vinden andere kinderen het helemaal geweldig of misschien vindt je kind het niet erg om op te vallen omdat het een sterke eigen smaak heeft.

Vang je kind wel op als het niet goed uitpakt. Erkennen en troosten. Geef het een knuffel en zeg bijvoorbeeld “Als jij het wil is het goed. Blijf bij jezelf. Anderen hebben een andere mening en dat mag. Iedereen is anders.” En laat je kind dan zelf kiezen of hij die kleren later wel of niet meer aan wil.

Als je zelf bang bent om voor gek te staan tegenover de andere moeders op het schoolplein ga daar dan zelf mee aan de slag. Geef je kind de ruimte om zichzelf te zijn en werk aan de oorzaak van waar jouw gevoel vandaan komt.

Om jezelf hierin wat ruimte te geven zou je met je kind kunnen afspreken dat hij/zij de ene dag zelf mag kiezen wat hij/zij aan wil (ook al zit er een gat in de broek) en de andere dag mag jij kiezen wat hij/zij draagt. Op die manier kunnen jullie allebei wennen aan de situatie.

Past de kledingkeuze van je kind niet bij het weer van die dag leg dan uit dat hij of zij best slippers aan mag in de winter, maar dat er een dikke kans is dat het koude voeten kan krijgen. En geef dan een paar sokken en dichte schoenen mee voor het geval dat.

Wil je kind zijn/haar mooiste kleren aan terwijl jullie naar de speeltuin gaan, leg dan uit dat de kleren kapot kunnen gaan of er vlekken in kunnen komen die je er niet meer uit krijgt. En dat ze dan geen nieuwe krijgen. Laat ze dan zelf kiezen wat ze willen doen. Wees consequent en koop dan ook niet direct een nieuwe set als er iets beschadigd raakt.

Het voordeel van je kind zelf laten kiezen is dat het zelf kan ontdekken wie hij of zij is. Ze kunnen dan zelf ervaren of ze het fijn vinden dat anderen zeggen dat ze er mooi uitzien. Of dat ze het fijn vinden om er anders uit te zien en op te vallen. Of dat ze hun eigen smaak belangrijker vinden dan wat de rest er van zegt. Of dat het ze allemaal niet zoveel uitmaakt en het belangrijkste vinden dat het lekker zit.

Door ze zelf de keuze te geven in wat ze aantrekken, geef je ze de keuze om te leren wie ze zijn en wat ze belangrijk vinden.

Strijd beneden

Als je ervaart dat je kinderen niets doen in de ochtend en jou al het werk laten doen. Ze willen niet aan tafel zitten om te eten of willen niet aankleden. Grote kans dat je het idee hebt dat je aan het trekken bent. Dat kan frustrerend zijn.  

Wat als je zegt dat je ook wel lekker mee wilt spelen, maar dat er toch dingen moeten gebeuren om op tijd op school te komen en spullen mee te hebben. Dat je hun hulp hierbij nodig hebt en dat je het samen wil doen.

Kijk eens of je de rollen om kunt draaien. Ga ook eens niets doen en er alleen maar bij zitten. Let dan op de reacties van je kind. Wanneer begint het op te vallen dat je niets meer doet?

Er is een kans dat je dan te laat weg gaat en je kind te laat op school aan komt. Veel kinderen vinden dit niet fijn. Waarschuw van tevoren de juf over wat je van plan bent en dat dit waarschijnlijk een keer meegemaakt moet worden om een volgende ‘op tijd strijd’ te voorkomen. Dat geeft rust voor jezelf.

De noodzaak van eten, aankleden, lunchbox maken en op tijd vertrekken wordt ineens duidelijk. Grote kans dat ze dan voortaan meehelpen in plaats van tegendraads te doen.

Een kanttekening: doe het vanuit liefde en begrip.

Geef je kind een keuze als dat is wat hij/zij prettig vindt. Eerst aankleden of eerst eten bijvoorbeeld. Zeg dan: “Het is de bedoeling dat we elkaar helpen om samen te zorgen dat je op tijd op school bent.” 

Begeleiden werkt beter dan dwingen

Kinderen dwingen werkt vaak averechts. Opvoeden is kinderen begeleiden op hun weg naar volwassenheid. Je kunt ze daarbij helpen door ze verantwoordelijkheden te geven die ze aan kunnen en ze te helpen bij het maken van handige of verstandige keuzes. 

Elk kind is anders en heeft andere behoeften.

Als je het samen doet is er meer eigenheid en je kind wordt gehoord. Dit is goed voor zijn/haar eigenwaarde en zijn/haar zelfvertrouwen. Wat ervoor zorgt dat hij/zij zich steviger voelt.

Duidelijkheid wat verwacht wordt en herkenning wat gebeurt dient te worden is voor beide partijen fijn. Het zorgt voor minder prikkels en strijd.