Rust is belangrijk, we hebben het nodig om goed te kunnen blijven functioneren. De manier waarop je tot rust komt is voor iedereen anders. Hoe snel je gestresst raakt ook.

Hoe ontstaat stress?

We leven in een maatschappij van presteren en actie. Doen doen doen, meer meer meer, verder verder verder…

Ontwikkelingen volgen elkaar snel op en je bent bang om iets te missen. Je hebt het gevoel dat je meer te doen hebt dan er uren in een dag zitten, waardoor je altijd haast hebt.

Waar komt dit idee, dit gevoel vandaan?

Dat idee dat je iets mist als je even op pauze staat of het gevoel altijd overal aan mee te moeten doen of niet alleen alles maar het ook nog perfect willen doen of dat iedereen je aardig moet vinden.

Het kan vanuit jezelf komen.

Je hebt het jezelf opgelegd. Meestal omdat je vanuit je opvoeding geleerd hebt om je zo te gedragen. Het kan ook een reactie zijn op wat je in je jeugd meegemaakt hebt. Je hebt dat geïnternaliseerd, je hebt het je eigen gemaakt. En nu hoort het bij je en weet je niet beter. Je weet misschien niet eens meer goed hoe het zo gekomen is.

Het kan opgelegd worden van buitenaf.

Je ervaart werkdruk of sociale druk. Afspraken waaraan je je moet houden, deadlines die je moet halen, sociale verplichtingen waaraan je je moet houden.

Dit zijn verwachtingen die anderen van jou hebben, ze gaan er vanuit dat jij iets wel of juist niet doet. En jij hebt het gevoel dat je daar aan moet voldoen.

Als het je niet lukt om aan de verwachtingen van anderen of die van jezelf te voldoen, ontstaat spanning. Je loopt tegen de grens van je kunnen aan. Je probeert nog uit alle macht alle ballen in de lucht te houden. En als je zo krampachtig blijft door duwen, ga je over die grens.

En dan zijn de rapen gaar.

In plaats van leven ben je aan het overleven.

Je overlevingsmechanisme slaat op hol. Je maakt nu continu adrenaline en cortisol aan. Je lichaam staat in de vecht- of vluchtstand. Dit betekent dat al je energie wordt ingezet voor actie. Het wordt weggetrokken vanuit je hersenen om acuut te kunnen vechten of vluchten.

Dat is een oer-reactie die toen heel goed werkte. Als je oog in oog met een sabeltandtijger staat, moet je geen tijd verspillen met denken, maar rennen voor je leven.

Maar er is helemaal geen grote tijger en je slaat niet van je af of op de vlucht. Je lichaam is in de war. En blijft maar adrenaline en cortisol aanmaken en energie wegtrekken van de hersenen. Daarom kun je in situaties van stress ook niet goed meer nadenken en heb je moeite met het maken van beslissingen. En daardoor wordt het weer erg moeilijk om uit die situatie te geraken.

Waarom heb je rust nodig?

De een raakt sneller overprikkeld dan de ander. Voor iedereen ligt die grens ergens anders. En die grens ligt niet vast. Als je veel in overstresste situaties terecht komt, raak je steeds sneller van slag.

Rust is de oplossing.

Door tot rust te komen geef je je lichaam het signaal dat het gevaar is geweken. Je stopt met adrenaline en cortisol aan te maken. Dan pas kun je je ontspannen. Je kunt dan gaan herstellen.

Hoe je tot rust komt is heel persoonlijk. Misschien werkt in de tuin werken voor jou of een wandeling in het bos maken met je hond, een boek lezen met een grote kop warme thee, naar muziek luisteren of er op dansen, spelen of knuffelen met je huisdier, koekjes bakken of kleuren met je kind.

Probeer aandacht te hebben voor de dingen die jij leuk vindt om te doen en die je ontspannen. Reserveer tijd voor jezelf en gun jezelf die liefde en aandacht. Je zult merken dat je dan meer aan kan en alles leuker lijkt. Leef.