Je wilt het als ouder niet maar het gebeurt toch, strijd met je kind. Kinderen hebben tegenwoordig zo’n sterke, eigen wil. Dat is natuurlijk fijn, maar soms ook erg vermoeiend en frustrerend. Wat kun je hier nu aan doen?

Een verandering in je basishouding doet al heel veel. Gelijkwaardigheid is hierbij belangrijk. Autoritair gedrag zorgt voor nog meer botsingen. In het verleden was het gebruikelijk dat ouders zich autoritair opstelden. In deze tijd kan het anders.

Gelijkwaardigheid is hierbij belangrijk

De huidige generatie is anders. Je kunt het anders doen door je bewust te zijn en te bekijken en overleggen met de andere ouder op welke manier jullie je kind willen opvoeden. Het opvoeden is nu meer open en meer verdeeld tussen ouders. Daarbij zijn er nog wel een aantal dingen die belangrijk zijn als je geen strijd wil voeren:

• Regels en routine. Verschillende rituelen en op vaste tijden eten helpt voor de duidelijkheid en rust, maar ook het uit de weg gaan van strijd.
• Keuzes geven. Nu of over 10 minuten. Dit eten of dat.
• Verplaats je even in zijn/haar schoenen. Is het gedrag reëel? Hadden jullie een afspraak gemaakt die je niet bent nagekomen.
• Laat je kind er zelf achter komen. Dat ze iets wel of niet kunnen. Of dat het koud is bijvoorbeeld. Je kunt wel samen voorzorgsmaatregelen nemen zoals voor de zekerheid een jas mee te nemen.
• Laat je kind iets doen of aantrekken wat niet bij elkaar past. Je hebt ze als het goed is al gewezen op het mogelijke commentaar dat ze kunnen krijgen. Het is hun keuze. Zij willen dit meemaken. (en kijken of we gelijk hebben)
• Dwingen is dus niet nodig. Het gaat om respect en empathie.
• Emoties benoemen is prettig, omdat je kind dan hoort dat je hem/haar gehoord hebt. Als voorbeeld: “ik hoor dat je verdrietig bent, ik vermoed dat dat komt door….., maar ik vind dat….”

Kinderen met een sterke wil die respect tonen

Als we in gesprek blijven, respect tonen en inleven in onze kinderen wat achter het gedrag kan zitten, bereiken we wat we willen. Kinderen met een sterke wil die respect tonen.

Ze doen ons na, dus wat doen wij? Doen wij ons kind na door te gillen en strijd te voeren of geven we ze iets meer verantwoordelijkheid en komen we samen de gemaakte afspraken na?

Laat het ons weten.